Er zijn zo van die momenten waarbij je afscheid neemt van een tijd die goed voor je was, maar dat je wel oprecht heel blij bent dan je afscheid mag nemen.
Toen ik mijn diploma van het VWO in ontvangst nam, was ik erg gelukkig en bovenal dankbaar naar mijn leraren toe. Ik moet niet altijd een gemakkelijke leerling zijn geweest, besef ik achteraf. Zij hebben mij onder meer ondersteund bij de ziekte van mijn moeder. Ik was echter oprecht blij dat de schooldeuren voorgoed achter mij dicht sloegen en ik aan een nieuw avontuur mocht beginnen.
Jarenlang heb ik me met ziel en zaligheid ingezet voor mijn studentenvereniging. Ik heb daar een heerlijke tijd gehad waar ik mezelf leerde zijn. Ik zal me voor altijd aan hen verbonden blijven voelen, maar mijn studententijd was voorbij. Het was tijd om te gaan, met mijn opgebouwde sociaal netwerk van reünisten en nieuwe vrienden.
Vanaf het begin van mijn ziekte heb ik gewerkt als ervaringsdeskundige. Ik vind het heerlijk om lezingen te houden door middel van mijn eigen ervaringen. Of ik met een minster praat, een mail schrijf aan beleidsmakers, voor een klas sta of voor een congres van 2000 man. Ik vind het geweldig. Ik haal er veel levensvreugde uit. Het was dan ook met pijn in mijn hart, toen ik hiermee moest stoppen. Het heeft ook nieuwe mogelijkheden en passies geopend. Binnenkort word ik de PR-dame van de organisatie.
Na een jaar opgetrokken te hebben met mijn MBT-genootjes, mocht ik afscheid van ze nemen. Het deed zeer, maar ik was ook blij dat ik zodanig was gegroeid dat ik zonder hen verder kon. Soms kom ik ze nog weleens tegen, dan maken we een praatje, maar ze zijn geen onderdeel van mijn leven meer.
Het was 17 mei 2016 toen ik vijf weken werd opgenomen. Het personeel was niet altijd even aardig, maar dat is nu eenmaal de rol van psychiaters, therapeuten en verpleging. Ik heb aan niemand een hekel gekregen, maar ik krijg van de meest aardige verpleegkundigen nog steeds de kriebels als ik ze tegenkom. Laat staan van de minst aardigen van het personeel. Ik zat er niet voor mijn plezier en ik was dan ook erg blij dat –toen ik het veilig vond- ik naar huis ging.
Vandaag nam ik afscheid van de voedselbank.