Zoals alle beroepsgroepen hebben wij onze eigen geheimtaal. Ik ken de basisbeginselen van archeoleaans omdat mijn zus en zwager dan zijn. Ik ken de basisbeginselen van logopediaans omdat mijn andere zus dat is. Ik ken de basisbeginselen van vogeliaans omdat dat mijn zusjes grote uit de hand gelopen hobby is. Ik weet soms wat een ingenieuriaanse term betekent omdat een vriend van me dat vloeiend spreekt. En ik maak veelvuldig gebruik van het feit dat verschillende vrienden van me verschillende versies van taleneriaans spreken.
Maar het beste beheers ik psychiatriaans, een taal die ik veelvuldig spreek met mijn collega’s. Ik mag zeggen dat het inmiddels mijn native language is.
Voor andere mensen dan mijn collega’s is het een raadsel wie ik bedoel, maar mijn behandelteam bestaat uit een casemanager, een SPV’er, een GZ-psycholoog en een psychiater. Geen arts, want hij heeft zijn opleiding tot psychiater al afgerond. Beginnende collega’s bezoeken enkel de POH GGZ.
Ik volg MBT, ADB, DGT, IPT, CGT of VERS. Ik word opgenomen op de MIC, er zijn collega’s die via de PEH naar de HIC en soms zelfs naar de EBK gaan. Of erger.
We werken aan herstel in plaats van dat we tegen een ziekte te vechten,. Herstel is in eerste instantie anders leren kijken naar onze kwetsbaarheid. Het gaat om kwaliteit van leven en niet om beter worden. We hebben een kwetsbaarheid in plaats een stoornis, een aandoening of een ziekte. We zijn cliënten in plaats van patiënten. Maar starten met medicatie is een teken van kracht en zelfinzicht. Stoppen met medicatie is dapper en sterk.
We leren complimentjes te laten binnenkomen en als een kadootje uit te pakken en te koesteren. We leren al onze kritiek op de ander te laten beginnen met ‘ik vind…’ en te laten eindigen met een complimentje. Kritiek van een ander zijn aanwijzingen die we moeten accepteren en waarvoor we moeten bedanken. We moeten lief zijn voor onszelf, want ook dat is goed voor jezelf zorgen. Maar bovenal moeten we in onze eigen kracht komen te staan.
Maar soms wil ik dat mijn zussen, zwagers, vrienden en vriendinnen gewoon in begrijpelijke taal tegen mij gaan praten. Therapie vertelt dan dat je alleen via jezelf beïnvloeden de ander kunt beïnvloeden.
Dus voortaan ben ik gewoon chronisch ziek, krijg ik pillen van mijn medisch specialist en begeleiding van een gespecialiseerde verpleegkundige. De volgende keer word ik opgenomen in een ziekenhuis.
Ik bedank ik niet langer meer voor kritiek, pak ik alleen nog kadootjes uit op mijn verjaardag en heb ik niet langer meer een therapeut maar een lifestylepreventiecoach. Nu jullie nog.
Dank aan een vriend voor de inspiratie door de term lifestypereventiecoach
D