Als het waait in je hoofd. Als het bruist in je hoofd. Als het verdriet in je hoofd. Als de drukte in je hoofd. Als je gedachten in je hoofd. Als je hoofd je overspoelt of als je hoofd juist stilte heeft gebracht. Wat is het dan toch fijn om alleen met het leven te zijn. Dan is het fijn om op een plek te zijn waar je vanzelfsprekend kunt zijn.
Een plek waar je ongestraft je stiekem gekochte kinderchocolade kunt laten smelten op de verwarming die te heet is om zonder een trui tegenaan te kunnen gaan zitten..Ik zit graag met mijn warme trui opgekruld tegen de hete verwarming. Om te huilen. Om na te denken. Om te fantaseren. Om even alleen te zijn tussen een huis vol met ouders, broers en zussen.
Als ik op een boot zit, dan zit ik op het voordek. Dan kijk naar de horizon terwijl onder mij het water klotst. Met mijn warme trui leun ik met mijn rug tegen de mast. Mijn benen opgekruld tegen me aan. Om na te denken. Om te fantaseren. Om even bij mezelf te zijn. Op een borrel trek ik me terug op het toilet om me daarna weer in het feestgedruis te storten.
Als ik op vakantie ben, doe ik niets anders. Met het ritme van het trappen op mijn pedalen. Met het oog op het afwisselende ritme van de heuvels, van de bossen, van oneindig lange kaarsrechte fietspaden. Ik fantaseer nooit realiseerbare vriendschappen, ik fantaseer nooit krijgende pijnen en nooit krijgend geluk. Ik fantaseer over woorden die ik nooit zal opschrijven omdat ik ze nooit durf uit te spreken. Ik zal nooit durven bekennen dat ik eraan durf te denken. Ik fantaseer om mijn hoofd minder te laten waaien, minder te laten bruisen, minder te laten verdrieten. Ik fantaseer om bij mezelf te zijn.
Ik hou van alleen zijn, van vanzelfsprekend zijn, van bij mezelf zijn. Daar heb ik altijd van gehouden. En er is angst dat te verliezen als ik weer liefde zal vinden. Een liefde met wie je alles hoort te delen. Ik deel niet graag mijn alleen zijn, omdat ik zelden zo echt ben als dan.
Ik deel niet graag mijn eenzaamheid als ik er zelf voor kies. Ik deel niet graag mijn echte wezen, dat ik zo graag verstop achter kletsen en lachen. Ik deel niet graag mijn echte verdriet. Maar vandaag deel ik wel dit geheim.