Lieve medewerkers van de gemeente Leiden,
Sinds een paar uur heb ik een zeer groot gemis. Op deze zonnige, warme, natte junidagen was zij altijd een grote vriend. Al mijn snoeiafval, al mijn onkruid en alle gemaaide grassprieten konden erop rekenen dat zij via mijn container hun weg konden vinden naar een plek waar zij rustig konden afbreken tot voedzaam humus.
Helaas is ze nu sinds enkele uren, sinds het ophalen van het vuilnis vanmorgen, vermist. Ik heb wat rondjes door de wijk gefietst. Maar een bruine container wit gekalkt met ‘C30’ als aanduiding van mijn adres heb ik helaas nergens aangetroffen.
Nu ben ik niet heel erg gehecht aan deze specifieke gft-container, maar wel aan het feit dat ik een container had. Zouden jullie ervoor kunnen zorgen dat ik binnenkort weer een container heb?
Met zomerse groet,
Lonneke

Ik krijg een even zo vrolijke mail van de gemeente terug met de belofte dat er binnen drie werkdagen een nieuwe zou krijgen. Een halve werkdag later hoor ik al vroeg gemorrel bij de portiekdeur. Bij het verlaten van mijn huis tref ik een spiksplinternieuwe en veel grotere container bij mijn slaapkamerraam aan.
Vanmiddag is het warm met de belofte dat het droog zou blijven. De zon schijnt zo heerlijk dat je er alleen maar niet van kunt genieten als ze je zwaar depressief ben. Ik pak het laatste restje latexverf dat ik nog in mijn schuur had staan en kalk sierlijk maar duidelijk ‘C30’ op het deksel en op de voorkant. Mijn container is weer in ere herstelt.
Ik kijk tevreden naar het resultaat. Netjes en zakelijk. Ik ben wel netjes, maar toch echt niet zakelijk in gesteld. Ik pak een penseel uit de dinsdagmiddag-kinderen-spelen-kast en versier de container met hartjes, bloemetjes. Zorgvuldig schilder ik met grote, sierlijke letters ‘smile’.
Hopelijk zullen al mijn buren, vuilnismensen en ikzelf dat eventjes doen als we de container passeren.