Dan, als ik mijn ogen sluit, komen de gedachten. Onstopbaar. Onhelpbaar. Met mijn vinger strijk ik over de littekens op mijn pols. Verlangend denk ik aan een glazen schaal. Waar heb ik de ceintuur van mijn badjas gelaten? Ik tel in mijn hoofd de pillen die ik nog heb. Het zijn er te weinig. Ik neem er eentje. Mijn hoofd zwijgt en ik slaap.
Dan, als ik me naar de winkel haast, komen de gedachten. Onstopbaar. Onhelpbaar. Ik passeer een treinstation. Er zijn werkzaamheden. In de winkel verkopen ze ook sterke drank. Ik laat het staan. Mijn gedachten liegen. Mijn gedachten zijn niet van mij. Verlangend kijk ik en loop ik verder. Op de terugweg passeert er juist een trein. Ik kijk verlangend en blijf bij de toegang staan.
Hoe harder mijn gedachten komen, hoe meer ik ren. Afleiding, afleiding, afleiding. Geen tijd voor stilstaan, want als ik stilsta komen de gedachten. Dus blijf ik in beweging. Dus ren ik nog harder. In rust kan ik mijn hoofd niet beteugelen. Daarom werk ik nog meer uren, neem ik nog meer op mijn schouders en zorg ik nog vaker dat ik ’s avonds weg moet zijn in plaats van stil op de bank zitten. Stilstand is eng.
Dan, als ik in mijn bed lig, komen de gedachten. Mag ik dood
gaan fluister ik onhoorbaar. Mag ik doodgaan fluister ik nog harder onhoorbaar.
Ik lig in bed en de gedachten komen.
Het is mijn hoofd dat tegen mij fluistert. Het is mijn hoofd dat tegen mij schreeuwt
dat ik dood wil zijn. Ik ben het niet.
Als mijn hoofd schreeuwt, roept mijn ziel mij. Ze wil me dan vertellen dat ik moet gaan ademen. Ik moet van haar weer vinden dat ik het belangrijkste ben en pas daarna alle mooie en minder mooie dingen in mijn leven.
Het duurt lang tot ik eindelijk luister.
Een week lang neem ik pauze van mijn boek, let ik op mijn werkuren, zeg ik nee tegen alles wat me niet tot rust breng en geef ik opleidingsstress verhelpen voorrang. Door mandala’s kleuren, veel te badderen en taarten te bakken is mijn hoofd weer lief. Als ze nare dingen opdringt, dan fluistert ze dat hooguit. Toch fijn dat ik zo steeds beter grip hierop krijg.
Dan moet ik alleen nog leren iets eerder te luisteren.