Als mijn wekker gaat en ik wakker word weet ik vaak niet meer of dit wel echt is, of dat ik over een paar weken ga ontdekken dat ik psychotisch was. Zoals de goblins de tegeltjes met pijlen omdraaien om Sarah te misleiden, zo verdwaal ik in dit moeras. Ik weet niet meer waar ik op kan vertrouwen.
Dat schreef ik op 23 maart 2020. We zijn ruim drie maanden verder en zo mogelijk voel ik me nog verdwaalder. Ik ben namelijk kwijt wat de werkelijkheid is.
Even vooropgesteld. Ik geloof niet in complottheoriën en ik heb een hekel aan argumenteren met aluhoedjes. Ik geloof in Cochrane, the Lancet, de Jama. Voor hen is dat vloeken in de kerk. Ik heb in multimedialand echter ook geaccepteerd dat iedereen zijn eigen waarheid heeft en beleeft. Ik heb een groot vertrouwen in dingen die volgens anderen de massa eronder houden.
Ik kijk naar het NOS journaal. Er wordt verteld over een demonstratie die hard uiteen is geslagen. Waarom mag deze demonstratie niet doorgaan en die in Amsterdam wel? Op Facebook, Instagram, Youtube en zelfs op LinkedIn worden de meest uiteenlopende verklaringen gegeven. De meesten komen niet overeen met hoe EenVandaag het later analyseerd. Ik breng de argumenten in de discussie en word uitgemaakt voor mak schaap. Hun argumenten klinken eigenlijk best logisch en soms zelfs betrouwbaarder.
Normaal gesproken werkt mijn ‘niet-pluis’ gevoel aardig goed. Google + het onderwerp + hoax brengt meestal wel aan het licht dat iets niet waar is, inclusief de uitleg die ik zelf al had bedacht. Nu kom ik er niet aan uit.
Ik lees online de krant. Een noodwet in de maak. De overheid geeft plausibele argumenten. De tegenstanders ook. Een app om bewegingen van mensen in kaart te brengen. Een update die alvast een haakje levert om die app te kunnen laten functioneren.
Ik wil niet wantrouwend zijn. Als zelfs de voor mij meest betrouwbare media een wisselend beeld geven, weet ik het niet meer. Argumenten, tegenargumenten, tegentegenargumenten. Alles doorspekt met een tikkeltje waarheid en een tikkeltje onwaarheid. In elk bericht is iets waar en iets niet waar. Iets klopt en iets klopt niet. Ik weet het niet meer.
Ik heb het oprecht geprobeerd. Een eigen mening te vormen. Maar het lukt niet. Wat nou als zij gelijk hebben en de overheid en mainstreammedia samenspannen? Pas aan het einde van de oorlog weet je wie de verliezer en wie de winnaar is. Ik ben bang dat pas ver na de coronacrisis zal blijken wie gelijk had. Tot die tijd zweef ik tussen de vele waarheden.
In de eerste paar weken van de coronacrisis heb ik vaak gehoopt dat er een psychiater langs zou komen met een berg pillen om alles weer normaal te maken. Die psychiater is nooit geweest. Ik ben langzaam gewend geraakt aan het tijdelijke normaal van vandaag. Toch doe ik opnieuw die oproep. Ik ben het helemaal zat dat ik steeds meer de grip verlies op wat werkelijkheid is en wat niet.
Tot dan ben ik maar gewoon een schaap… of zijn dat stiekem al goblins geworden?
Daar heb ik ook last van Lonneke… Ik weet het ook niet meer.
Ik probeer zo goed mogelijk mijn eigen ding te doen en dát wat míj het best lijkt.
Hier is geen controle over te krijgen.
Dikke kus,
Kitty
Een paar opmerkingen hierbij:
Sociale media zijn geen info bron, die kunnen allemaal zo de onzinbak in.
Contact met familie/vrienden/collega’s enz., prima, maar verder onbetrouwbaar.
Google meteen dumpen als zoekmachine, die laat een berg tracking en andere cookies achter en houd je in een eigengemaakte bubbel.
Duckduckgo.com doet dat niet, elke search daar is als nieuw.
Remkes in Den Haag had gelijk, signalen van onrust waren er op voorhand al (hooligans), dus een terecht verbod. Halsema heeft een miskleun gemaakt door niet in te laten grijpen toen het te druk werd. (Van tevoren ook geen signaal van onrust, en er was weinig tot geen geweld)
Of de media en de regering samenspannen? Het idee alleen al is in Nederland belachelijk. Ook, dit is vrij letterlijk een rechts-extremistische (lees nazi en aanverwanten) complotgekkie waan. Andersoortige alu-hoedjes lopen hier ook mee te leuren. Als je die groepen als bondgenoten naast je hebt is het tijd om achter de oren te krabben en te bedenken of je hier wel goed staat.
Ander punt, maatregelen opheffen =meer dode mensen, geen discussie. Dus vraag ik degenen die dat willen: “Jij eerst, ik weet een paar CoViD-19 patiënten die een knuffel willen, zal ik je meenemen?”
En zo gauw het “jij eerst” tot ze doordringt is het klaar, dan willen ze niet. Dat ruikt naar iets maar het woord ervoor ontgaat me nu even…
Lieve Lonneke,
Ik kan me zo goed voorstellen dat je het niet meer weet. Wie of wat kun je ook nog geloven?
Je hebt in mijn ogen geen psychiater nodig, wel een verklaring voor wat er gaande is in de wereld en in jou. Ik hoop dat ik deze hieronder goed beschrijf zodat je misschien begrijpt wat er aan de hand is en je hierdoor enigszins tot rust komt.
Alles om ons heen, wat je ziet, hoort en ervaart, beïnvloed onze gedachten, onze eigen ‘waarheid’. Waarheid tussen aanhalingstekens want ook hier zit veel onzuiverheid in, afhankelijk van hoe jou leven verlopen is.
Je lichaam reageert instinctief op elke ‘verandering’ in het leven om te zorgen dat je deze verandering ‘overleefd’. Daarbij creert je brein vervolgens gedachten die jou reactie op de situatie ‘goedpraten’ of ‘afkeuren’ . Een gevoel ‘bevestigt’ die gedachte en zo ontstaat jouw ‘waarheid’. Niet alle gedachten zijn ‘universeel’ , een waarheid voor iedereen, maar wel voor jou en dat geeft een gevoel van stabiliteit en ‘grip hebben’ op een situatie.
Corona heeft een ‘schokbeweging’ gegeven in de wereld. Ieder mens op de wereld reageert hier intuïtief op, net als op iedere andere verandering,
Er is nu echter een verschil met andere situaties.
Deze treft niet alleen jou, maar de hele mensheid waardoor er nog een andere (externe) partij, gaat reageren.
Naast onze eigen gedachten krijgen we nu ook nog de ‘gedachten’ (‘halve waarheden waar maatregelen uit volgen) opgedrongen van de politiek en mensen op (social) media.
Gedachten die allemaal anders zijn dan onze eigen gedachten, waardoor ons hele ‘systeem van denken en doen’ in de war raakt.
Niet alleen van jou en mij, maar van iedereen om ons heen.
Zolang we een redelijk stabiel leven hebben geleid, kunnen we deze situatie nog wel enigszins aan, maar mensen die al vaker een grote verandering hebben doorgemaakt, die misschien niet altijd goed uitpakte, kunnen hierdoor flink in onbalans raken. En dat lijkt bij jou het geval te zijn.
Kitty en Tom hebben al mooie ’tips’ gegeven.
Hoe meer informatie je tot je neemt, hoe meer grip je verliest. Het is gewoonweg teveel tegenstrijdige informatie voor het brein om een ‘waarheid’ te creëren, waar je in kan geloven en naar kan handelen. Pas als je de rust opzoekt, zul je weer ‘grip’ op de situatie ervaren.
Ik wens je veel rust en wijsheid toe.