‘Zei de autobiografisch schrijvende schrijver,’ zei hij lachend. Ik lachte hard mee, want ik snapte dat het haast een contradictio in terminis is. Ik vertelde net iets eerder dat ik eigenlijk nooit autobiografische romans lees van collega GGz-ervaringsdeskundigen. Dan komt namelijk spontaan de ‘Kwetsbare Ik’ naar boven. Voor een blog zo af en toe is dat helemaal niet erg, maar een compleet boek is wel een beetje overdreven. Jullie kennen haar inmiddels, mijn kwetsbare ik, maar ik heb een haat/liefde relatie met haar.
Hoewel het van mij mag, snap ik wel dat mijn blogs, boek, vlogs niet viral gaan. De inhoud is heftig, en confronterend. En misschien niet echt iets wat je spontaan wilt tegenkomen. Zodra je het op je tijdlijn plaatst, word je er voorgoed mee geconfronteerd en geassocieerd zodra iemand op je naam klikt.
Het regent zachtjes. Ik zie de regen buiten vallen op de droge stoeptegels en de auto’s, terwijl ik in een meeting zit. Zaterdagochtend, elf uur. Mijn laptop is traag, ze kan het bewegende beeld van mijn camera niet verwerken. Daarom staat mijn camera uit. Ook het filmpje dat mijn gesprekspartner via zijn beeldscherm deelt hapert. Maar verder lukt het aardig Normaal gesproken gebruik ik altijd mijn werklaptop als ik digitaal moet overleggen. Nu snap ik weer waarom.
Ik moet cynisch lachen om mezelf. Die trage laptop lijkt wel tekenend voor het verschil tussen mijn werk en mijn privéleven. Beide levens hebben een andere kleur, een ander tempo, een andere manier van meebewegen op wat er gebeurt. Dat lieten de twee filmpjes op een harde, confronterende manier aan mezelf zien.
Nu regent het weer wat harder. De regendruppels zijn nu vervangen door stromen. Ik hoef niet naar de stoeptegels te kijken om te zien dat het stevig hoost. Dat vertellen de grote striemen die mijn uitzicht zijn wel. Afgelopen week was spannend. Ik heb er slecht van geslapen. Mijn hoofd liep over en ik was blij dat ik op 10 september (wereld-suicidepreventiedag) zelf vrij had genomen. De volgs en verhalen van 113 werden me haast teveel. Te confronterend. Zei de vlogger.
Het is buiten windstil. De regen valt zichtbaar recht naar beneden. Ook de storm in mijn hoofd lijkt vandaag weer wat te gaan liggen. Maar in mijn hoofd broeit het wel zoals het buiten doet als op een zomerse dag na de regen de zon weer doorbreekt. Het volgende vlog is al in de maak en ik ben vastbesloten om ook dan weer de kwetsbare ik te laten zien.
