Ik zamel al een tijdje plastic doppen van flessen in. Toen ik nog in de binnenstad woonde leverde ik ze in bij de Albert Heijn vlakbij mijn huis. Nadat ik verhuisde en de Albert Heijn wel heel ver weg werd, ontdekte ik dat je ze ook bij onze GGZ kunt inleveren. Onderaan het eerste trappenhuis vlakbij waar de Cliëntenraad en het pastoraat zit.
Deze doppen zijn van één bepaald type plastic waardoor ze -als ze keurig gescheiden worden ingeleverd- geld opbrengen. De kiloprijs weet ik niet precies, maar is niet bijster hoog. Toch was de opbrengst over 2022 al bijna tweeëntwintig duizend euro.
Het verzamelen van doppen begon vanuit schuldgevoel
Het verzamelen van doppen begon vanuit schuldgevoel. Ik had bijna geen geld, maar ik wilde toch graag een bijdrage leveren aan goede doelen. Want dat horen volwassen mensen naar mijn gevoel te doen. En niets was belangrijker dan voldoen aan andermans verwachtingen. Zo heb ik eenmaal mezelf aangemeld als collectant voor het KWF. Dat was niet voor herhaling vatbaar. Daarna ben ik met de doppen begonnen.
Op mijn aanrecht staat een pot en als de pot vol zit, dan gaan ze naar het inzamelpunt. Op mijn werk heb ik ook potten gezet waarvan ik de doppen mee naar huis neem en in mijn aanrechtpot stop. Als ik therapie heb, of naar dagbehandeling ga, of naar de opname
dan neem ik ze mee naar de GGZ, naar Rijnveste, en leg ik ze in de kleine, roze vuilnisbak onder de trap
De laatste tijd passen de doppen niet meer in mijn pot op het aanrecht. Dat heeft een hele fijne reden, maar het is wel verrekte onhandig. Tot een tijdje terug ging ik namelijk meestal vanuit mijn huis naar de GGZ. Of ik had zo vaak extra curriculaire activiteiten (dagbehandeling, opnames, bed op recept) dat ik makkelijk de doppen vanaf huis mee kon nemen.
Dat is tegenwoordig niet meer het geval. Mijn laatste opname is al een paar jaar geleden en aan bedden op recept doen zowel ik als Rivierduinen niet meer. Ik kom er alleen nog maar als ik een afspraak heb met mijn psycholoog. Het getuigt van een sterk verbeterde mentale gezondheid. Daarnaast getuigt het ook van een verbeterde lichamelijke gezondheid. Want ik kom meestal door vanuit mijn werk en dan laat ik liever de doppen nog even wachten tot ik vanuit huis kom. Maar ja, dat gebeurd dus niet meer.
Inmiddels hangt er in mijn gang een groeiend groter wordende tas van inmiddels 3 broodzakken vol doppen
Ik ben laatst begonnen met het afbouwen van mijn therapie. Wie had dat tien maanden geleden kunnen bedenken. Natuurlijk ben ik er heel blij mee dat ik dat minder nodig heb. Het betekent wel dat ik nog minder vaak naar de GGZ hoef te reizen en ik nu eindelijk die stomme doppen mee moet nemen als ik ’s middags een afspraak heb.
Niet dat ik daarna stop met het verzamelen. Niet meer vanuit schuldgevoel, maar omdat het een gewoonte is geworden waar andere mensen profijt van hebben. Al moet ik er speciaal voor naar Rijnveste fietsen.
