Het leven is een feest, je moet alleen zelf de slingers ophangen.
Nou, dat heb ik geprobeerd. Ik heb ooit na mijn verjaardag de slingers laten hangen tot mijn volgende verjaardag. En het werkte niet. Mijn leven werd er geen feest van.
Als het universum je iets duidelijk probeert te maken, dan moet je misschien dat blog ook een keertje schrijven. Deze week kwam ik namelijk twee mensen tegen die beweerden dat het leven maakbaar was. De tweede suggereerde bovendien dat als je leven geen feest, je dan een faalhaas bent. Want dan had je maar die slingers op moeten hangen. Hij zei het (iets) onvriendelijker, maar de boodschap was hetzelfde.
Het is je eigen stommiteit als het slecht met je gaat
Als je wat harder je best doet, dan betaalt het zich uit. Dus dan had je maar je best moeten doen.
Bulshit. Ik heb vaak zat keihard gewerkt en niets bereikt, net zoals ik ook vaak zat achterover heb geleund en puur door toevalligheden prachtige dingen beleefd. Ik haat dat soort mensen. Nee, ik haat dat soort uitspraken.
De eerste bleek achteraf eigenlijk best mee te vallen. Het ging eigenlijk helemaal niet over maakbaarheid, maar dertig tips over kleine dingen die je leven net wat prettiger en rustiger kunnen maken. De meeste tips kun je eerlijk jatten uit mijn signaleringsplannen.
En die staan daar natuurlijk niet voor niets in
Want een depressie overvalt me, zeker een zware zoals ik laatst had. Dan heb ik de keuze om mijn plan erbij te pakken of niet. Als ik dat niet doe, is dat niet omdat ik een faalhaas ben of omdat ik niet hard genoeg mijn best doe. Het kan zijn dat het te moeilijk is om mijn plan erbij te pakken of te volgen. Het kan zijn dat die depressie gewoon te zwaar is. Maar het feit dat ik dat plan heb, maakt dat ik retehard mijn best doe om met mijn depressies te dealen. Dat het me niet altijd lukt hem te volgen, maakt niet dat ik minder mijn best doe.
Ik heb ooit de keuze gemaakt om therapie te volgen
voor mijn persoonlijkheidsstoornis. Dat is een keuze die ik heb gemaakt om minder last van die stoornis te hebben en een beter leven te kunnen leiden. Dat ik vervolgens slechter die therapie uit kwam dan dat ik erin ging, is geen bewijs voor mijn falen. Ik heb het heel hard geprobeerd en had stomweg hele domme pech.
Het was niet mijn fout dat ik daarna jaren moed heb moeten verzamelen
en vertrouwen heb moeten herwinnen in therapeuten, voordat ik opnieuw om therapie durfde te vragen. En hoewel ik keihard heb gewerkt, is niet volledig mijn verdienste dat die therapie wèl aansloeg, dat ik dit keer wèl veel minder suïcidaal werd en dit keer wèl een veel hogere kwaliteit van leven kreeg. Dat was deels ook gewoon geluk.
Clichés kloppen niet. Mijn leven gaf mij heel erg veel slechte kaarten. Hoe ik met die kaarten omga is deels een keuze, deels keihard werken maar deels ook heel erg veel geluk. Als ik ergens in faal zal het een combinatie zijn van misschien niet volledig achter mijn keuze staan en domme pech.
Meestal is het niet een gebrek aan hard werken
When life gives you lemons, then squeeze them in its face, zei iemand ooit tegen me. Met die uitdrukking ben ik het dan wel weer eens.
Wil je Lonneke’s Levensdans financieel steunen en mijn levenswerk ook mijn echte werk maken? Doneer dan nu: https://www.lonnekeslevensdans.nl/donatiebutton/ of koop mijn boek.