Geef alle scholieren als verplicht vak ‘Hoe hou ik Grip op Mezelf’
Klinkt als een goed idee, toch? In de huidige tijden, waar jongeren vaker dan ooit psychische problemen hebben. Leer alle kinderen een signaleringsplan maken, laat ze de WRAP volgen, of verzin een beter concept wat ze praktisch kunnen toepassen om meer grip te krijgen op hoe het ‘wel of niet goed gaan’ er bij hen uit ziet, en wat ze zelf kunnen doen om dat te behouden of verbeteren. Ik vind dat onze kinderen -en volwassenen- dit verdienen.
Mijn eigen signaleringsplan
Zelf heb ik al jaren een signaleringsplan. Ik weet hoe groen, geel, oranje en rood eruit zien, wat de ander aan mij ziet, wat ik zelf kan doen en wat de ander kan doen. Ik weet wat helpt en wat niet helpt, wat mijn vroege signalen zijn en wat ik dan moet doen om een crisis te voorkomen.
In mijn dossier is daar een speciaal vakje voor, hoewel die het een crisisinterventieplan noemen. Met die naam ben ik het tegenwoordig niet meer zo eens. Ik ben heel erg druk bezig met mijn signaleringsplan. Ik gebruik daar allerlei technieken uit en heb haast een dagtaak aan al het reguleren. Alleen die crisis blijft steeds maar uit.
Toepassing van een crisis interventieplan (CIP)
Soms denk ik dat ik op het randje zit. Gedachten die door mijn hoofd spoken. Gedrag dat ik alleen heb tijdens een diepe crisis. Aanleidingen, oorzaken en triggers zijn er in overvloed. Ik ben op reis geweest naar de andere kant van de wereld, met een nachtvlucht, ik word bedreigd, een zeer dierbare en lieve vrouw is overleden. Life-events genoeg, zou je zeggen.
Maar een echte crisis, die blijft uit.
Ik zie wel vroege symptomen. Zo vergeet ik vrijwel inmiddels twee weken al mijn privé of bedrijfsmatige afspraken. Ik heb moeite met op tijd naar bed gaan en moet me stevig motiveren om er weer uit te komen. Soms voel ik me uren achtereen angstig en ben ik vaak hyperalert. Er zijn eetbuien en soms neem ik een pammetje terwijl ik het wellicht zou redden met ademhalingsoefeningen.
Ondertussen ben ik begonnen met aftellen tot het moment dat ik een jaar geen bipolaire episode heb gehad. Voor de nieuwe lezers: tot afgelopen november had ik een rapid cycling variant hiervan. Dit betekent vier of meer ziekte perioden per jaar. Komende juni ben ik een jaar achtereen stabiel.
De laatste zelfbeschadiging dateert inmiddels ook al van drie maanden geleden, terwijl ik het normaal gesproken toch echt wel eens per week inzette als copingstool om alle angst en spanning te laten zakken. Het gaat me eerlijk gezegd allemaal heel gemakkelijk af.
Vandaar dat ik het niet eens ben met de benaming in mijn dossier. Ik heb namelijk nu gewoon af en toe goede en slechte dagen. Mijn signaleringsplan helpt mij om die door te komen, zoals het wellicht ook al die jongeren zou kunnen helpen om hun pubertijd te overleven.
Aan de slag: maak zelf een signaleringsplan
Wil jij een signaleringsplan of crisisinterventieplan maken, voor dagelijks gebruik of voor het reguleren van crisissen? Ik heb op mijn website een aantal formats staan die je kunt downloaden. In een handig YouTubefilmpje leg ik uit wat de voor- en nadelen van bepaalde formats zijn en geef ik tips en tricks hoe je er eentje kunt maken.
In twee andere filmpjes leg ik uit hoe je planningen kunt maken, en hoe je een lijst met helpende activiteiten maakt.
Ik ben Lonneke Tomas en schrijf en spreek vanuit ervaringsdeskundigheid over psychische problemen. Je kunt me dus inhuren om wat ik in de filmpjes uitleg nog eens uit te leggen aan jullie docententeam. Want preventie is de beste ‘behandeling’.
