In het kader van 1 jaar #projectleven op #18juli reflecteer ik op zes thema’s waarin ik vorig jaar doelen had gesteld. Vandaag #zelfontwikkeling waarin ik het prille resultaat beschrijf van eindelijk weer studeren.
Hoewel ‘Meldpunt Zorg en Overlast’ nog niet is ingeschakeld, heb ik het vermoeden dat dit eerder ligt aan de bekendheid van dit meldpunt dan aan mijn gedrag. De buurvrouw die de roddelkoningin van de buurt is, loopt tegenwoordig toch net wat sneller om me heen. Ik ben benieuwd welke roddels er momenteel over me verspreid worden.
“Beste allemaal, welkom bij deze presentatie. Mijn naam is, en uh, een bijzonder welkom aan onze gast. Deze presentatie, ik ben Lonneke Tomas…”
“Welkom bij deze presentatie en een hartelijk welkom, bijzonder welkom, extra welkom aan onze gast, de gast in ons midden… ”
“Hoi, mijn naam is Lonneke Tomas. Ik ben de secretaresse van Stichting Lumen. Allereerst van harte welkom en ook een welkom… ”
“Welkom allen, het doel van deze presentatie is…”
Ik sta achter mijn laptop en voor het raam van mijn voorkamer. Het raam staat vanwege de hitte wijd open. Druk gebarend oefen ik hardop mijn presentatie. Alle mogelijke formuleringen van het welkom zijn al de revue gepasseerd. Buiten zullen mijn woorden wel hoorbaar maar niet verstaanbaar zijn. De roddelbuurvrouw zwaait vriendelijk naar mij, maar omdat ik juist op dat moment een audio-opname van mijn oefenpresentatie maak probeer ik schuddend met mijn hoofd duidelijk te maken dat ze me niet moet storen. Ze kijkt me wat verward aan. Tijdens slide 9 loopt ze uiteindelijk hoofdschuddend weg. Na slide elf zie ik op mijn timer dat ik anderhalve minuut over mijn maximale tijd heen ben gegaan.
Komende vrijdag moet ik een presentatie geven. De belangrijkste persoon waar ik ooit een presentatie aan gaf was minister Klink. De grootste groep waar ik ooit voor heb gepresenteerd bestond uit 2.000 man. Ik voel dan ook enkel een gezonde spanning en ik bereid het met de normale zorgvuldigheid voor. Ik ben niet perfectionistisch, maar ik wil mijn werk wel goed uitvoeren. Het enige verschil is dat ik deze presentatie niet geef voor mijn werk, maar voor mijn nieuwe (peperdure) hobby: mijn studie.
Een jaar lang heb ik heel gestructureerd naar dit moment toegewerkt. Ik heb stap voor stap mijn studiebelastbaarheid getest. Ik heb zorgvuldig een studie uitgekozen. Ik heb geregeld dat ik die kan betalen en dat het UWV het prima vindt. Ik heb met de studieadviseur gesproken en de trajectbegeleider. Uiteindelijk heb ik de handtekening gezet en ben ik begonnen met het eerste vak. Met elke stap die ik nam ontdekte ik meer hoe hard ik het nodig heb om mijn hoofd iets te doen te geven. Hoeveel gelukkiger ik ben als dat hoofd hard moet werken.
Maar goed, vrijdag is het doel van de presentatie niet om aan de hand van mijn ervaringsdeskundigheid een probleem onder de aandacht brengen, maar om te laten zien wat ik geleerd heb. En aangezien ik daar verdere professionalisering onder wil scharen, moet ik toch ècht binnen de voorgeschreven 15 minuten blijven. Ik ga de komende dagen de presentatie dus nog vaak oefenen. Ik ben benieuwd wanneer mijn buurvrouw de juiste website vindt.
Alle thema’s rond ‘Project Leven’ kun je hier terugvinden. Het is een groot bestand (tja, groot project) dus het laden duurt eventjes.