Net zoals vorig jaar slaap ik op Buitenkunst beter dan thuis. Dit keer kan ik bovendien op met mijn ‘bodybattery’ (bb) zien dat ik veel eenvoudiger rust kan vinden. De bb zit verwerkt in mijn smartwatch en berekent of je lichamelijk en psychisch oplaadt door een activiteit, of dat het juist energie kost.
De bb is duidelijk gelinkt aan de stressmeter, maar maakt ook gebruik van parameters die ik niet weet. De stressmeter zelf linkt weer aan hartslag, maar vooral aan het constant zijn van de hartslag, maar ook bijvoorbeeld aan beweging.
Zowel de bb als de stressmeter met en met schaal van 0 tot 100.
Energiegevende activteiten zijn blauw en de energievreters oranje.
Thuis kreeg ik er tijdens het slapen hooguit 15 punten bij. 10 was eerder regel dan uitzondering. Nu krijg ik er bijna 25 punten bij. Een flinke stijging dus. Onverwachts, want thuis heb ik een veel fijner bed. Ik kan wel precies zien wanneer mijn kruik –en dus ook ik- koud word en dat ik tien minuten later toch maar besluit het water uit mijn thermosfles te verwisselen met het koude water uit mijn kruik.
Wat me wel buitengewoon veel energie kost: het opsta-ritueel
Me aankleden, de tent openritsen, langs de rsv-wagen wandelen, afwassen, mijn toiletemmer schoonmaken en zelf naar het normale toilet gaan, koffiezetten en even later op hetzelfde kleine pitje een eitje bakken om de koffie en het eitje voorovergebogen op te peuzelen. Vaak zit ik op de stressmeter al die tijd boven de 90 en slinkt mijn ’s nachts opgebouwde reserve fors. Vooroverbuigen is sowieso een recept op het laten dalen van mijn bb.
Het wonderlijke is dat zodra ik wat ademhalingsoefeningen doe, ik snel weer in het blauw zit. Veel sneller dan thuis. Binnen mijn tent laad ik beter op dan buiten en liggend een boek lezen zorgt voor dezelfde daling als de oefeningen. Zelfs onderuit gezakt op mijn zwarte campingstoel werkt. Piekeren tijdens de oefeningen zorgt dan wel weer voor stress. Een rond je hoofd zoemende wesp ook.
Om in het blauw te komen is niet alleen rust nodig, maar ook rustige inspanning die niet voor teveel lichamelijke stress zorgt. Ergens kostelijk om lachen, een kleine kilometer wandelen door het bos of in de schaduw op een strandje kijken naar de zwemmers in het meertje. In tegenstelling tot wat ik dacht maakt het lawaai van mijn mede-Buitenkunstenaars eigenlijk niet uit.
Kortom het is voor mij een goed middel om te zien wat me energie kost en wat me energie geeft en een goede stok achter de deur om die twee type activiteiten goed met elkaar af te wisselen
Ik eindig op een dag altijd lager dan dat ik de dag ervoor ben geëindigd. Dus eindig ik uiteindelijk altijd op de 5 punten. Gelukkig kun je valsspelen door ’s nachts je horloge niet aan te doen zodat hij weer op de 80 zit. Het is namelijk geen heiliger graal
Het is wèl een mooie indicatie van wat ik zelf kan doen om mijn longcovid te reguleren. Nu nog uitvogelen wààrom ik hier zo lekker slaap en zo makkelijk mijn lichaam weer tot rust weet te brengen zodat ik dit ook na mijn vakantie kan gaan toepassen. Input is welkom.
