Wat weinig mensen weten is dat het lied “Verdronken Vlinder” (Boudewijn de Groot/Lennaert Nijgh) de basis is geweest voor het begrip ‘Dansen’ zoals ik dat heb ingevuld. Het Dansen van de titel van mijn boek, het Dansen van mijn website Lonneke’s Levensdans.
In mijn boek heten twee verhalen Dansen. In het eerste beschrijf ik wat Dansen voor mij is en in het tweede beschrijf ik mijn gevoelens bij het spelen van het lied Verdronken Vlinder. Een kenner zou de akkoordschema’s herkennen hoewel ik inmiddels weet dat online bladmuziek in verschillende toonsoorten is geschreven.
Ik heb twee muzikale helden.
Herman van Veen en Boudewijn de Groot
Van de Groot heeft mijn vader in zijn jonge jaren bladmuziek gekocht. Ik was als kind al vroeg volwassen en speelde en zong deze muziek graag. Meisje van zestien, Strand, Testament. Toen ik ging studeren heb ik deze bladmuziek ‘ontvoert’. Pas later kreeg ik de toestemming van mijn vader, die het overigens niet had gemist.
Als kind was mijn lievelingsnummer Verdronken Vlinder
Wat wilde ik ook graag zo hoog vliegen als een vlinder. In mama’s grote tuin bekeek ik de Blauwtjes die cirkelden rondom de bloemen en daarna richting de zon vlogen. Wat leek het me mooi om zo te kunnen zijn en niet meer in de gewone wereld te hoeven bestaan. Ik keek ze na tot ze al lang niet meer te zien waren. Noodgedwongen vroeg volwassen, verlangde ik soms naar tijden dat ik dat niet hoefde te zijn.
Pas velen jaren later begreep ik de tekst beter: de consequentie van het kunnen vliegen was sterven. Jarenlang dweepte ik met de dood en met de dans van de vlinder. Huilend zong ik mee als mijn vingers de akkoorden gebroken speelden. Bes, F, D, F, Bes, F, D, F, Bes, F, D, F.
De zanger die besluit dat ‘als vlinders moeten sterven’ hij geen vlinder meer wil zijn, is tekenend voor hoe ik in mijn leven Dans
Ik heb op 18 juli 2018 gekozen voor een leven zonder vlinder te zijn. Het eerlijke, harde leven wat mijn leven nu eenmaal is. Als ik nu een Blauwtje in mijn tuin zie dansen rondom mijn vlinderstruik glimlach ik even en denk aan mijn overleden ouders. Er is een leven waarin je kunt dromen zonder vlinder te zijn. Een leven waar alles draait om de Levensdans. Soms overleven, soms gelukkig zijn, maar middenin het leven staan.
Dankjewel Boudewijn en Lennaert voor dit lied.
Wil je Lonneke’s Levensdans financieel steunen en mijn levenswerk ook mijn echte werk maken? Doneer dan nu: https://www.lonnekeslevensdans.nl/donatiebutton/ of koop mijn boek.