Als je 8-10 uur per nacht slaapt, in plaats van 10-13 uur, heb je iedere dag opeens veel meer tijd. Tel daarbij op dat alles wat je doet veel minder energie kost, en je hebt opeens een heel ander leven. Een leven vol met allerlei dingen.

Mijn huis heeft er in 2,5 jaar niet zo schoon uitgezien als nu

Ik heb de vloeren gedweild, ook in alle hoeken waar mijn robot niet bij kan komen. De badkamervloer glimt en het toilet wordt iedere twee weken gereinigd. Mijn beddengoed is verschoond. De was is bij en hoeft alleen nog maar te worden gestreken. Ook mijn gasfornuis is alweer twee keer schoon gemaakt. Niet dat daar iets van te zien is, want ik kook inmiddels ook weer al mijn maaltijden zelf. De diepvries is ontdooit, want dat was wel handig na al dat zelf koken, en ook de koelkast is gepoetst.

Tussendoor heb ik de peren van mijn perenboom geplukt. De peren liggen nu in de mand van mijn fiets te wachten tot ik ze mee heb genomen naar mijn werk. De trompetstruik is kort gewiekt. De plantjes binnen krijgen òòk op tijd water en de banenboom blijkt het op de vensterbank beter te doen dan in de schaduw. Alle uitgezaaide mini-hibiscusbomen heb ik verwijderd en het tuinmeubilair is schoon.

Oké, na iedere lichamelijke activiteit moet ik wel even bijkomen

Mijn conditie is volledig naar de gruizelementen en moet langzaam en voorzichtig worden opgebouwd. Maar: ik heb mijn leven terug. Mijn lichaam is niet meer continue uitgeput.

Binnenkort begin ik dus met 24 uur werken. Ik neem iedere opdracht die ik kan krijgen aan. En ik ben begonnen aan het volgen van digitale workshops die ik via mijn werk kan volgen.

Kortom: het gaat goed met me. Heel erg goed

Maar in mijn leven krijg ik hierop altijd slechts garantie tot de voordeur. Een nieuwe bipolaire episode ligt altijd op de loer. Ik heb er nu 3 gehad in bijna 10 maanden tijd en ik weet dat ik achter op schema lig om te voldoen aan de diagnose rapid cycling die ik altijd heb gehad. Ik ben bang voor een trigger die mijn persoonlijkheidsstoornis ontregelt en me suïcidaal maakt. Ook durf ik nog steeds niet voldoende op mezelf te vertrouwen om een grote terugval uit te sluiten, zoals 2015 de start van de zwarte jaren was.

Ik voel het. Ik weet niet wat het is. Ik weet niet òf het iets is

Maar al ruim een week is er iets. Ik merk dat ik wiebeliger ben dan anders. Sneller emotioneel. Sneller mezelf afstraffen als ik vind dat dat moet. Ik ben strenger naar mezelf en tegelijkertijd kan ik slechter voor mezelf zorgen. Op dit moment heb ik geen idee hoe of wat, maar er lijkt storm op komst.

Het gaat goed met me, maar de producent ervan levert maar garantie tot de voordeur

Gelukkig heb ik dit keer toegang tot het ultieme medicijn: in beweging blijven. Dus ben ik in een straf tempo naar de markt gewandeld en heb daar, voor het eerst in 2,5 jaar, op mijn dooie akkertje genoten van alle kramen die de Leidsche Zaterdagmarkt te bieden heeft.

Hopelijk werkt het, en anders gaan we morgen nog een keer om dan een korte stop bij Sneijers te maken.

Garantie tot voordeur? Prima. Dan ga ik toch lekker naar buiten.