Armoede

Wat voor invloed heeft armoede op psychische problemen?

Armoede gaat veel verder dan het hebben van weinig geld. Het levert een continue vorm van stress op. Je mag geen financiële fouten maken, terwijl iedereen dat regelmatig doet. Er is weinig toekomstperspectief. Er is geen geld voor opleiding, geen geld om met vrienden uit te gaan. Je kunt niet naar de bioscoop, uit eten of naar een museum. Reizen is duur.

Armoede is moeilijk uit te komen. Als je ouders arm of laagopgeleid zijn, loop je een groter risico om ook arm te blijven. Je krijgt een lager schooladvies en omdat het niet ‘normaal’ is om te studeren, is de kans kleiner dat je zelf gaat studeren.

Als je een uitkering ontvangt komt daar ook de stress van de controledruk van de uitkeringsinstantie bovenop. Zelf was ik in de tijden dat ik deels betaald werkte en deels een uitkering ontving, doodsbang voor de navorderingen van het UWV en de belastingdienst, want daarmee ben ik dusdanig in de schulden beland dat ik een tijd bij de voedselbank heb gelopen.

Samen met andere factoren zorgt dit ervoor dat arme mensen vaker en ernstige lichamelijke als psychisch ziek zijn. Hierdoor wordt het nog moeilijker om uit de armoede te ontsnappen, want ziek zijn -zeker chronisch ziek zijn- is niet alleen voor de samenleving, maar ook voor de persoon zelf heel duur.

Wat zijn mijn ervaringen met armoede?

In 2006 had ik een glanzende toekomst voor me. Ik studeerde geneeskunde en werkte als student-assistent op de klinische epidemiologie. Ik was opgegroeid in een rijk gezin en net genezen van mijn eerste, zware depressie. Tot ik in november de diagnose bipolaire stoornis kreeg.

Mijn leven veranderde volkomen. Van succesvol student werd ik 50% afgekeurd voor de WaJong. Ik werkte als uitzendkracht, als helpende niveau 2 om de andere helft bij elkaar te verdienen. Een bipolaire stoornis is gewoon heel duur, tijdens de hypomaniën geef ik meer uit door mijn impulsieve gedrag en tijdens depressies is comfortfood gewoon ontz

Ik vulde het ene gat met het andere en knokte om betaald te kunnen werken. Ik vreesde kuren aan mijn auto -die ik nodig had voor mijn werk-, naheffingen van de belastingdienst en terugvorderingen van het UWV. Hoe goed ik mijn best ook deed om alles netjes en op tijd door te geven, ik leek het nooit goed te doen. Tot ik volledig werd afgekeurd.

Anderhalf jaar nadat ik gestopt was met werken kreeg ik nog steeds naheffingen en terugvorderingen, terwijl mijn inkomen inmiddels fors was gedaald. Waar mijn geldzorgen eerst alleen voor stress zorgde, kwam ik nu in de problemen.

Een gedwongen verhuizing deed me de nek om. Ik kreeg geen bijzondere bijstand ‘want u komt zo intelligent over’ en belandde bij de voedselbank. Ik besloot het beheer van mijn tan-codes uit te besteden waardoor ik geen impulsinkopen meer kon doen.

Langzaam werd ik stabieler. Ik ging meer vrijwilligerswerk doen, volgde een propedeuse office-management en vond mijn huidige, betaalde baan. Sinds maart 2024 ben ik volledig uit mijn uitkering en heb ik geen geldzorgen meer..

Nu pas merk ik hoe ongelofelijk veel energie alle geldstress mij koste. In de tijd dat ik arm was, een uitkering ontving, moest ik echt veel harder werken voor mijn geld dan dat ik nu doe.

Voor wie zijn mijn lezingen over armoede?

Lezingen over de invloed van armoede op psychische problemen zijn bij uitstek geschikt voor mensen in het sociaal werkveld of gemeenten. Uiteraard kunnen ze ook bijdragen bij de opleidingen voor het sociale werkveld, en kunnen ze geschikt gemaakt worden voor andere doelgroepen.

Ik zoek een ervaringsdeskundige voor een lezing over armoede en psychische problemen

Wil je ook een lezing, (gast) college of werkgroep over armoede? Neem dan nu contact met me op. Ik maak iedere lezing volledig op maat voor jouw doel en doelgroep.