Over een krappe week ga ik naar Ameland. Ik alleen met het eiland. Tijd om alle drukte van de afgelopen weken, en de drukte die nog gaat komen, achter me laten en te wandelen langs de vloedlijn, door de duinen en het bos. Het is namelijk een pittige tijd geweest.
De medische mallemolen
Er was een hele medische mallemolen waar ik doorheen moest de laatste tijd. Ik wist al een tijdje dat ik moest gaan stoppen met lithium, maar nu werd het concreet. Eén van de stappen waar ik doorheen moest was nagekeken worden door een nefroloog. Portie urine, bloed prikken, 24 uurs urine, een half uur bloeddruk meten. Ieder stapje joeg mijn angst voor de toekomst verder op.
Uiteindelijk bleek er geen andere oorzaak voor mijn chronische nierinsufficiëntie 3A A1 dan mijn lithiumgebruik en was dan mijn lithiumgebruik. Zo kwam het advies om daar volledig mee te stoppen.
Omgaan met angst
De steeds extreme angst om het leven kwijt te raken wat ik nu heb, speelt steeds op de achtergrond. Ze wordt afgewisseld met dagen van grote zelfdestructieve wensen en acties. Zelfs de crisisdienst is even in beeld geweest. Dat ik hiermee een self-fulfilling prophecy over mezelf afroep realiseer ik me terdege. Ik probeer maar gewoon door te leven. Afleiding te zoeken en een manier te vinden om door te gaan.
Mijn vorige psycholoog, gaf een omdenker nadat hij om advies was gevraagd. Als je zo bang bent voor de toekomst zonder lithium, is het dan wellicht beter om direct door de zure appel heen te bijten. Om de pleister er snel af te trekken. Om -als je dan toch besloten hebt te stoppen- meteen te stoppen. Om direct te beginnen met die nieuwe toekomst.
Ik ben dus ruim een week geleden begonnen met het afbouwen.
Doorgaan met leven
Tussendoor ben ik druk bezig met de voorbereidingen van mijn reis naar Kenia in februari. Ik heb foto’s van de plekken gezien waar ik ga logeren, dieren die ik ga zien, de tickets geboekt en grieperig geweest door de vaccinaties. Ik vind het moeilijk om ziek te zijn, zeker als je merkt dat tijdens je afwezigheid een koffieautomaat in staking gaat. Ziek zijn plannen is wel praktisch en het is voor een goed doel.
Ook ervaarde ik dat afstanden in Nederland voor mij niet om absolute afstanden draaien, maar over de bereikbaarheid met het openbaar vervoer. Een inspiratiedag kost echt veel meer reistijd als het ergens op een industrieterrein in Alblasserdam is, dan de inspiratiedag een dag later naast treinstation Amersfoort. Beiden waren trouwens erg gaaf en brachten veel inspiratie.
Even rust nemen
Maar goed, nog een paar dagen en dan gaat mijn boot en dat is prima te doen met het openbaar vervoer. Eventjes he-le-maal niets zodat ik me kan focussen op het schrijven van mijn volgende boek, mijn eerste boek vertalen naar het Engels, mijn website overzetten op een nieuw WordPress thema en de themagerichte pagina’s schrijven. Oh, en tussendoor moet ik nog een nachtje naar het vasteland omdat ik nog bij een vergadering aanwezig moet zijn. Buiten dat ga ik het op Ameland dus vooral heel rustig aan doen.
Voordat we zover zijn krijg ik nog een fotoshoot, ga ik mijn verjaardag uitgebreid vieren, nog een paar dagen werken.
En bang zijn voor de onzekere toekomst.
Tijdens lezingen combineer ik mijn eigen ervaringen met kennis van andermans ervaringen en de theorie.
Vandaag wilde ik je meenemen in de voor mij moeilijke balans tussen rust nemen en afleiding zoeken, terwijl de psychische problemen me steeds meer over lijken te nemen.
