Als een mantra herhaal ik het in mijn hoofd. Afgelopen woensdag was ik voor het eerst in ruim elf jaar weer bij mijn therapeut. Na mijn laatste crisis wil ik anders leren denken over mijn huidige variant van mijn bipolaire stoornis. Ik wil er niet meer elke dag tegen vechten, maar het een plekje geven… Read More »

Een tijdje terug heb ik ontdekt dat hoe minder prikkels ik tijdens een reis heb, hoe minder belastend mijn reis is. Afleiding helpt overigens ook. Daarom neem ik een treinkaartje eerste kas als ik verder moet reizen dan Den Haag en gebruik ik de Wifi van de NS om afleiding te vinden in herhalingen van… Read More »

Tijdens mijn geneeskundestudie leerde ik het al. Elke ziekte-episode maakt je kwetsbaarder voor een volgende episode. Als je eenmaal een hernia hebt gehad, is dat stuk van je lichaam kwetsbaarder geworden. Die ene hernia zal je leven niet voorgoed veranderen, maar als je er al twintig hebt gehad is de kans vrij groot dat je nog… Read More »

De herfstwind laat de bladeren dansen over de grond en in de lucht. Een regen van roodgouden bladeren waait door mijn haren. Ze zijn niet bruin. Ze zijn niet verteerd. Ze zijn nu nog vrij. Vrij om te dansen. Ik had uren moeten slapen. Uren te vluchten van de steeds weerkerende en ernstig wordende depressies.… Read More »

Ik heb een nieuwe hobby: lezen. Mijn interactieve televisie zachtjes op radio 4. Schemerlampje aan, kaarsjes op tafel . Ze spiegelen in het raam op deze donkere avonden. Mensen die mij langer kennen weten dat letters verslinden ooit een verslaving was. Ik verslond straatnaambordjes, gebruiksaanwijzingen, televisiegidsen, menukaarten en ook boeken. Ik las met heel erg… Read More »

Hoewel mijn depressies meestal niet volgens het boekje verlopen, voldoe ik prima aan één van de symptomen van depressie: een afname, respectievelijk toename van de eetlust. Over het algemeen ga ik voor de tweede variant. Ik blijf eten en het liefst zo vet, zoet, zout en ongezond mogelijk. Als ik niet midden in de nacht… Read More »

Als ik op de bank plof ben ik moe. Op mijn werk heb ik mee gelachen. De grapjes van mijn collega’s. Emotionele kinderpraat bij het koffie-automaat. Roddelend lunchen. Rijdend naar huis raakt mijn hoofd leeg. Er komt een angstaanjagende stilte over mij. En als ik de bank plof ben ik moe. Ik haal de kinderen… Read More »

Afgelopen woensdag vroeg mijn verpleegkundige mij wat het verschil is tussen hypomaan en enthousiast zijn. Na lang nadenken zei ik dat ik bij een hypomanie ’s nachts gedachten krijg om te gaan koken. Producten koop die ik niet nodig heb. Met de technieken die ik heb geleerd is het in de hand te houden. Stabiliteit… Read More »