Met mijn zaklamp, gecombineerd met mijn geheugen, kan ik de meeste plassen ontwijken. De vuilniszak die dienstdoet als mat is nog droog. Ik doe mijn sandalen uit en poets mijn voeten semi-schoon. Om de muggenplaag een beetje te temperen doe ik mijn zaklamp uit voordat ik de tent openrits en de spullen voor de nacht… Read More »

Vanuit de studeerkamer klonk vaak zijn stem: ‘Sneller Lonneke. Zet anders even de metronoom aan.’ Als ik opnieuw begon klonk het ‘Die was mis.’ Ik begon dus nog maar een keer vanaf het begin en hoorde op de achtergrond ‘Auw, dat is vals’ als ik per ongeluk het akkoord verkeerd aansla. ‘Nee Lonneke, het is… Read More »

Ik open het appje. Het raakt me. Het raakt me heel erg hard, net zoals alle appjes die hierover binnen kwamen de laatste weken. Telkens dacht ik, nu ga ik onderuit. Maar ik ging niet. Ik sluit het appje, zet de telefoon op stil. Het zakt vast wel. Net als al de hele tijd. Een… Read More »

Een persoonlijkheidsstoornis is een reactie op bepaalde stressvolle gebeurtenissen, die je vroeger hielpen om het te overleven, maar die je nu danig in het pad zitten. Door mijn bijzonder opvoeding -tijd voor boek 2- heb ik een persoonlijkheidsstoornis gekregen. Als mijn triggers voorbijkomen, dan word ik weer dat kleine, superbrave meisje van toen die ten… Read More »

Ik ben aandachtsgeil. Tenminste, volgens sommige mensen. Die sommige mensen hebben ergens wel gelijk. Ik ben een schrijver en spreker, en dat doe ik niet om mijn eigen C-schijf vol te schrijven of mijn spiegels aan te spreken. Dat doe ik omdat ik gelezen en gehoord wil worden. Dat is weer omdat ik een boodschap… Read More »

Ik heb een fetisj en daar wil ik het vandaag over hebben. Ik heb er trouwens wel meer dan eentje, tenminste volgens de definitie “ziekelijke voorliefde voor een bepaald voorwerp”. Wat betreft seksuele fetisjen kom ik helaas niet ver. Maar goed, ik heb dus een fetisj met op tijd komen. Nadat ik was overgestapt van… Read More »

Mijn taal “Ik ben geen patiënt. Hallo zeg, als ik aan mijn ‘herstel’ moet werken, ben ik zeker geen patiënt. Een patiënt kan hulp vragen, krijgt ondersteuning. Uiteindelijk moet ik het zelf doen.” Dit had zo een uitspraak van mij kunnen zijn tot een paar jaar geleden. Misschien heb ik het zelfs wel gezegd. Het zou me niets verbazen.  … Read More »

Ik kan me herinneren dat het warm was die dag. Niet zo heet dat je niet je huis uit wilde. Maar wel warm. Hoogzomer. Zonnig. Aangenaam warm. En de kerk was aangenaam koel. Ik heb die dag, daar in die Coeliekerk, voor het leven gekozen. Wat er ook op mijn pad komt ik kies vanaf… Read More »

Ik ben de minst sociale sociale persoon die er bestaat. Ook ben ik, podiumliefhebber dat ik ben (erop, niet ervoor), erg introvert. Het lijken contradictios intermites. Ik heb vaker geschreven over deze tegenstellingen en dat zal ik ik nog veel vaker doen nu schematherapie heb. Want daar heeft het alles mee te maken: schematherapie. Persoonlijkheidsproblematiek.… Read More »

Ik heb van mezelf zijn mijn vak gemaakt. De definitie van ervaringsdeskundige is fragiel en aan verandering onderhevig. Die discussie wil ik niet nu hier voeren. Maar de definitie die ik in dit blog aanhoud is dat een ervaringsdeskundige zijn of haar eigen ervaringen kan bundelen met andermans ervaringen tot ervaringskennis, èn dat hij of… Read More »