Het was de allereerste keer dat ik zelf mijn theaterkaartjes kocht. Balkon L op de eerste rij in de grote zaal van Carré was niet aan mijn moeder besteed. Ze had hoogtevrees en dan zit je op die plek niet op de juiste plek in dat theater. Wat bedoeld was als quality time met mijn… Read More »

Als je het even niet meer weet. Niet meer weet wat je moet doen. Niet meer weet wat je moet schrijven en welke woorden je moet kiezen. Niet meer weet welke taken zoals altijd op je wachten, niet meer weet welke handleiding voor welke klus je moet gebruiken. Welke klussen voorrang behoeven en welke kunnen… Read More »

Ik ben gelukkig. Er liggen er altijd wel een paar klaar: onderwerpen voor blogs. Ze zingen weken rond in mijn hoofd, en als er een keertje geen actueel thema voorbij komt, dan kan ik die gebruiken. Ze verdwijnen ook regelmatig spontaan uit mijn hoofd. Jammer van dat volmaakt briljante idee. Maar dan denk ik altijd… Read More »

Podcasts zijn saai, vond ik altijd. 10 dagen nadat ik besmet werd met Covid-19 brak de oorlog met Oekraïne aan. Heel verdrietig natuurlijk voor iedereen in Oekraïne, of eigenlijk voor de hele Westerse wereld. Voor mij bleek het een indirecte oplossing van wat inmiddels een flink probleem was geworden. Want iedere anderhalf tot twee uur… Read More »

Als kind kon ik er verschrikkelijk slecht tegen. Als we met de hele klas onder de banken van de touringcar moesten kruipen, deed ik dat met weerzin en afkeur. De lol van een ander afzeiken of voor de gek houden heb ik nooit begrepen. Ik had altijd al een slecht gevoel voor humor. Hoewel ik… Read More »

De week van de psychiatrie lijkt te zijn aangegrepen als een offensief door de anti-medicatie-school. Hoewel ik me een paar weken geleden vrij activistisch opstelde tegen de mensen die de suïcide-heftigheid misbruiken, wil ik daar geen gewoonte van maken. Zoals ik bijna altijd doe wil ik het onderwerp vanuit nuance beschouwen Medicatie in de psychiatrie… Read More »

Vandaag heb ik het weer eens braaf gedaan. Mijn medicijnen zijn omhoog gegaan en binnenkort moet ik weer naar mijn psychiater. Ik wil hem graag vertellen dat de medicijnen werken, dus heb ik het vandaag weer eens bijgehouden: hoeveel ik plas. Het heet diabetes insipidus Een nierkwaal die ik te danken heb aan mijn lithium.… Read More »

Ik sta bekend als iemand die nooit boos wordt. Dat komt misschien omdat ik nooit ontplof. Maar ik kan me wel degelijk me flink kwaad maken, of me ergens stevig aan irriteren. Als je me zover hebt gekregen, zal ik het niet recht in je gezicht zeggen. Dan ben ik vooral heel onderhuids gemeen. Momenteel… Read More »

“Jij en je principes,” verzucht mijn collega terwijl ze ondertussen in de lach schiet nadat ik mijn laatste dilemma aan haar heb uitgelegd. “Die moeten je af en toe wel geweldig in het pad zitten." Ik heb principes waar ik stevig achter sta maar deze week kwamen ze wel bovengemiddeld vaak langs. Niet al mijn… Read More »

Wat is er sindsdien toch een hoop veranderd. Op de middelbare school vond ik het geen enkel probleem om in een volle aula te gaan staan als teken dat ik de microfoon wilde. Het gebeurde tijdens een debatavond en sindsdien is er weinig veranderd. Ik heb overal een mening over en breng deze zowel genuanceerd… Read More »